boek 2 (vwo 6): Specht en zoon

Open plekken
Er zijn een aantal open plekken in het boek. Deze open plekken worden niet ingevuld, want het zijn maar heel kleine open plekken. Het zijn eigenlijk kleine sprongetjes in de tijd. Ik zal even een klein voorbeeld noemen: er zijn in totaal vijf onbenoemde hoofdstukken, genummerd met ‘EEN’, ‘TWEE’, ‘DRIE’, ‘VIER’ en ‘VIJF’. Van het ene hoofdstuk naar het volgende zijn er kleine sprongen in tijd. Ook binnen een hoofdstuk komt dit in dit boek regelmatig voor.
Een open plek die aan het eind van het verhaal nog niet is ingevuld, is de vraag wat voor een jongen Singer nu precies is, die door Specht zijn zoon wordt genoemd. Singer blijft een raadselachtige jongen, waar weinig over wordt verteld in het verhaal.

Personages: 
Felix
Felix Vincent is een portretschilder die alleen naar het leven schildert, hij heeft zelfs moeite met iemand die plastische chirurgie heeft ondergaan te portretteren. Daarom schrok hij ook zo toen Valery hem vroeg of hij ook naar de dood schilderde en of hij misschien een portret van zijn overleden zoon zou willen maken. Hij schildert vooral om veel geld te verdienen om zo de villa van Lidewij’s tante te kopen als zij is overleden. 
Je merkt heel goed dat het schilderij iets heeft losgemaakt in Felix. Hij dacht weer terug aan gebeurtenissen van vroeger en gaat zich heel anders gedragen dan in de periode van het schilderen van Singer.
Felix verandert erg in het verhaal, onder andere omdat hij vader wordt en omdat hij niet kan begrijpen dat hij in de waan was een overleden jongen te schilderen en toch weer niet. Hij begrijpt er gewoon helemaal niets meer van. Hij raakt duidelijk in de war en bedriegt zijn vrouw zelfs met Minke in een vlaag van verwarring en stommiteit.

Lidewij
Lidewij is de vrouw van Felix. Zij wordt wanneer ze in het ziekenhuis ligt voor de bevalling van haar zoon, bedrogen door Felix. Felix heeft in zijn atelier met Minke Depuis de liefde bedreven.

Valery Specht
Valery Specht is een steenrijke zakenman, die Schepper de opdracht heeft gegeven zijn overleden zoon Singer te schilderen, aan de hand van foto’s en een aantal videobeelden. Hij heeft een vorm van kanker en aan het eind van het boek is hij zo ziek dat hij op het punt staat te overlijden. 

Minke Depuis
Minke Depuis is een onbetrouwbare journalist, Felix heeft haar het schilderij laten zien en dingen vertelt in vertrouwen en zij heeft haar mond niet gehouden. Ze kent Felix nog van vroeger en doet altijd heel verleidelijk tegen hem. Gedurende het hele verhaal verandert ze niet, ze blijft een onbetrouwbare en een op sensatie belust persoon. 

Vertelperspectief:
Het vertelperspectief ligt bij het doek. Het wordt verteld vanuit een ik-perspectief.
De ‘ik’ is het doek en dus ook bijna alle gedachten komen van het doek.

Titel:
De titel ‘Specht en zoon’ is gemakkelijk te verklaren. Specht is namelijk de achternaam van de man die Felix de opdracht gaf een schilderij van zijn zoon te schilderen.

Motieven, onderwerp en hoofdgedachte:
Specht wil een schilderij laten schilderij laten maken van zijn ‘dode’ zoon. Specht wordt zelf doodziek. Lidewij overlijdt bijna bij het baren van haar zoon.
Het onderwerp is leven / dood
De hoofdgedachte van dit boek is dat leven en dood een heel belangrijke rol speelt in ieders leven.

Motto:
Het motto van dit boek is: ’Leven en dood liggen dichtbij elkaar’. 
Schepper is een schilder die naar het leven schildert.

Het verhaal speelt zich in het heden af. Dat is heel duidelijk te concluderen uit alles wat er gebeurt en aan de voorwerpen, de mensen, de gewoonten, de ziekenzorg in het ziekenhuis en het atelier van Felix.
De vertelde tijd is ongeveer twee jaar, dit kun je opmaken uit de feestdagen.
De verteltijd is voor mij ongeveer 3,5 uur. Het boek heeft 142 bladzijden. Het verhaal is chronologisch verteld. Alles gebeurt precies in de volgorde waarin het wordt verteld. Er zitten wel een paar flashbacks in, maar dit zijn er weinig. Het boek begint met het stuk dat het doek verbrandt wordt. Dan wordt er verteld waarom het verbrandt wordt. Dit is een voorbeeld van een van de flashbacks.
Het verhaal speelt zich af in het atelier van Felix, want het doek staat daar en deze vertelt het verhaal.

Korte samenvatting van de inhoud:
Felix Vincent, een redelijk beroemde portretschilder, krijgt de opdracht van z’n leven. Valery Specht, een steenrijke kunstverzamelaar, verlangt van hem zijn overleden zoon Singer te schilderen. Aan de hand van foto’s en een aantal videobeelden gaat ‘Schepper’ aan het werk. Felix, wordt ‘Schepper’ genoemd doordat het hele verhaal is geschreven vanuit de optiek van het schilderdoek waar Singer op komt te staan. Het is een groot doek, en heeft alle menselijke eigenschappen qua zintuigen. Hij, zo zullen we het doek voor het gemak noemen, is een Zeer Dicht Geweven Vier Maal Universeel Geprepareerd doek van twee bij honderd twintig, hij kostte een vermogen. Het duurt maanden voordat het doek beschilderd wordt en zo leren we Felix, zijn vrouw Lidewij en alle andere mensen die in het atelier van Schepper komen kennen. Tot op het moment dat Specht binnen komt lopen lijdt het doek een passief leven. Maar als dan uiteindelijk wordt besloten door Schepper dat hij het doek wordt waar Singer op wordt gemaakt en gaat hij een actief leven lijden. Door de ogen van het doek worden allerlei gegevens een stuk duidelijker doordat het doek namelijk eerst dingen beschreef door middel van gehoor. Zo kom je erachter hoe het atelier, Schepper en alle andere personen er uit zien.
Bij het schilderen van het doek gaat Schepper Singer identificeren met Tijn, een oud schoolvriendje van hem. Hij geeft Singer de blik van Tijn, en wat nog veel belangrijker is zijn penis. Het is een dopje. Dit is een belangrijk gegeven want door het hele verhaal heen is dit het gespreksonderwerp en het focuspunt van iedereen die het schilderij te zien krijgt, je aandacht wordt er naartoe gezogen. Vanaf het moment dat Schepper de penis te zien kreeg, Tijn liet zijn broek zakken, heeft hij geen contact meer met hem. 
Nadat het doek is beschilderd volgen de gebeurtenissen zich snel op. Zo wordt Lidewij zwanger en je komt erachter dat Specht een liefhebber is van kleine jongens. 
Dit komt het doek te weten door gesprekken tussen Schepper en Minke een journaliste en geheime minnaar van Schepper. De afgesproken datum waarop het doek opgehaald zou worden is dan allang voorbij. Schepper’s geweten begint te knagen. Hij heeft een schilderij gemaakt voor een pedofiel! De enige oplossing die hij ziet is het verbranden van ‘het ding’ zoals hij zijn schilderijen ziet. Op dit moment krijg je als lezer het gevoel dat het verhaal afgelopen is. Maar dit is niet zo. Schepper heeft een foto gemaakt van het schilderij en vanaf dat moment wordt het verhaal vanuit die foto verteld. Schepper steekt de polaroid in zijn zak en gaat daarmee naar de bevalling van zijn zoon. Na de bevalling gaat Schepper een lange fietstocht maken, onder andere naar de plek waar Tijn zijn broek liet zakken, hier huilt hij tranen van alle emoties die mensen kunnen hebben. Thuis gekomen in Nimmerdor, het huis van Schepper en Lidewij, staat daar de wagen van Specht. Specht is doodziek geworden, hij heeft namelijk een ernstige vorm van kanker. Hij weet van het verbranden van het schilderij en geeft Schepper de opdracht hem opnieuw te maken, zodat Singer hem zelf kan zien. Zo komen twee leugens naar boven, Singer is niet dood en Specht houdt echt van zijn zoon en is geen pedofiel.